پزشکی و سلامت

برنامه مدیریت ADHD باید برای هر کودک تنظیم شود. برخی از درمان ها برای کنترل خشم مفیدتر هستند، در حالی که برخی دیگر برای درمان تکانشگری بهتر هستند.

به طور کلی، طیف درمان های غیر دارویی مورد استفاده برای ADHD می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مداخلات آموزشی
• اصلاح رفتار
• درمان شناختی
• مدیریت خشم
• تربیت اجتماعی
• مشاوره فردی و خانوادگی

اصلاح رفتار برای ADHD

تحقیقات نشان داده است که درمان‌های اصلاح رفتار زمانی موفق‌تر هستند که کودک نقش فعالی در تصمیم‌گیری در مورد برنامه، اهداف و مشوق‌های آن داشته باشد. درمان هایی که هدفشان تغییر رفتار تنها از طریق تنبیه است، معمولاً کارساز نیستند. نکته اصلی این است که به کودک برای رفتار خوب پاداش دهید. هدف از مشارکت خانواده کاهش استرس و ابراز احساسات و قطعاً جلوگیری از هرگونه خشونت یا پرخاشگری است.

شناخت درمانی و ADHD

هدف شناخت درمانی کمک به کودک برای مدیریت بهتر "مهارت های تفکر" مانند حل مسئله و خودکنترلی است. فعالیت ها می تواند شامل ایفای نقش و کار کردن از قبل برای مدیریت موقعیت های خاص باشد.

کودک یاد می گیرد قبل از انجام یک عمل به عواقب احتمالی آن فکر کند. به عنوان مثال، اولین خودآموزی می تواند "ایست!" به دنبال آن "مشکل چیست؟" و "بهترین طرح برای حل مشکل چه خواهد بود؟" شناخت درمانی ممکن است برای کودکانی که تکانشگر هستند مفید باشد.

مدیریت خشم و ADHD

کودکان تکانشی که زود عصبانی می شوند می توانند از حمایت برای نظارت و تنظیم خلق و خوی خود بهره مند شوند. کودک یاد می گیرد که چگونه نشانه های ناامیدی فزاینده خود را تشخیص دهد و طیف وسیعی از مهارت های مقابله ای را می آموزد که برای خنثی کردن پرخاشگری آنها طراحی شده است. آنها همچنین تکنیک های تمدد اعصاب و مهارت های مدیریت استرس را یاد می گیرند.

آموزش اجتماعی و ADHD

یک کودک مبتلا به ADHD ممکن است در میان همسالان خود (کودکان همسن) مورد پسند نباشد اگر آنها پرخاشگر یا فاقد مهارت های اجتماعی باشند. مورد آزار و اذیت قرار گرفتن، نادیده گرفته شدن یا مسخره شدن توسط همسالان می تواند باعث کاهش عزت نفس شود.

آموزش اجتماعی می تواند به فرزند شما بیاموزد که چگونه با دیگران به شیوه ای مناسب و رضایت بخش ارتباط برقرار کند. ایفای نقش ممکن است یک استراتژی مناسب باشد.

فرزند شما ممکن است مهارت های اجتماعی اساسی مانند:

• راه های مختلف شروع مکالمه
• اهمیت برقراری ارتباط چشمی هنگام صحبت کردن
• مهارت های شنیداری
• چگونه با دیگران همکاری کنیم

مشاوره خانواده و ADHD

هدف مشاوره خانواده کمک به سایر اعضای خانواده است که رفتار کودک را درک کنند و بهتر با آن کنار بیایند. برای اینکه مشاوره خانواده مؤثر واقع شود، همه افراد خانواده باید بدانند که ADHD ناشی از آنها نیست، بلکه اقدامات آنها می تواند تأثیر ADHD را تغییر دهد.

خواندن کتاب های مربوط به ADHD و پیوستن به یک گروه پشتیبانی ADHD می تواند کمک کننده باشد. به عنوان مثال، والدین ممکن است تکنیک‌های مدیریتی متفاوتی (مانند «وقت استراحت») و چگونگی ایجاد تعادل بین تنبیه‌ها و پاداش‌ها را بیاموزند. مهارت های ارتباطی و تکنیک های کنترل خشم نیز مفید هستند. کمک از طریق سازمان های محلی یا اجتماعی و ADHD استرالیا نیز در دسترس است.

رژیم غذایی و ADHD

هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ADHD توسط برخی غذاها ایجاد می شود. برخی از مطالعات نشان داده اند که تعداد کمی از کودکان مبتلا به ADHD ممکن است کمی از تغییرات رژیم غذایی سود ببرند، اگرچه تغییر در رژیم غذایی به عنوان بخشی از درمان توصیه نمی شود.

قبل از تغییر رژیم غذایی کودک خود برای کمک به ADHD با پزشک یا متخصص تغذیه صحبت کنید.