عمل جراحی بیرون اوردن رحم
ممکن است برای ترمیم افتادگی رحم به جراحی نیاز باشد. جراحی کم تهاجمی، به نام جراحی لاپاراسکوپی، یا جراحی واژن ممکن است یک گزینه باشد.
اگر فقط پرولاپس رحم دارید، جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بیرون آوردن رحم به این عمل هیسترکتومی می گویند. هیسترکتومی ممکن است برای افتادگی رحم توصیه شود.
- روشی که رحم را در جای خود نگه می دارد. به این روش، روش حفظ رحم می گویند. این جراحی ها برای افرادی است که ممکن است بخواهند بارداری دیگری داشته باشند. اطلاعات کمتری در مورد تأثیر این نوع جراحی ها وجود دارد. مطالعه بیشتر مورد نیاز است.
اما اگر پرولاپس سایر اندام های لگنی همراه با افتادگی رحم داشته باشید، ممکن است جراحی کمی بیشتر باشد. همراه با هیسترکتومی برای خارج کردن رحم، جراح ممکن است:
- از بخیه برای رفع ساختارهای ضعیف کف لگن استفاده کنید. این را می توان به گونه ای انجام داد که عمق و عرض واژن را برای عملکرد جنسی دست نخورده نگه دارد.
- دهانه واژن را ببندید. این روش کولپوکلیزیس نامیده می شود. ممکن است امکان بهبودی آسان‌تر از جراحی را فراهم کند. این جراحی تنها برای کسانی است که دیگر نمی خواهند از کانال واژن برای فعالیت جنسی استفاده کنند.
- یک تکه مش برای حمایت از بافت های واژن قرار دهید. در این روش، بافت های واژن با استفاده از یک ماده مش مصنوعی از استخوان دم آویزان می شوند.
همه جراحی ها خطراتی دارند. خطرات جراحی افتادگی رحم عبارتند از:
- خونریزی شدید
- لخته شدن خون در پاها یا ریه ها
- عفونت
- واکنش بد به بیهوشی
- آسیب به سایر اندام ها از جمله مثانه، حالب یا روده
- پرولاپس دوباره اتفاق می افتد
- بی اختیاری ادرار
با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد همه گزینه های درمانی خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که خطرات و مزایای هر کدام را درک می کنید.