اختلال دوقطبی و انواع آن

دوقطبی نام یکی از بیماری های خلقی است که باعث می شود فرد دوره هایی از افسردگی و درمقابل آن دوره هایی از سرخوشی بیش از حد را تجربه کند. به عبارتی احساسات این افراد در دو قطب کاملا متفاوت از یک طیف در حال نوسان است. آن ها زمان هایی را درگیر اختلال افسردگی و زمان هایی را دچار احساس شادی می شوند که به آن مانیا گفته می شود. اما این به معنای آن نیست که بیماران دوقطبی هرگز ثباتی در شرایط روحی خود ندارند و دائما از حالی به حالت دیگر تغییر می کنند.

هریک از دوره های مانیا یا به خصوص افسردگی ممکن است برای مدتی ادامه پیدا کند و همین طور بسیاری از مواقع بیمار در فاصله میان دو دوره برای مدتی خلق طبیعی دارد. با همه این ها اختلالات خلقی جدی ترین مشکلی است که بیماران دوقطبی و اطرافیان آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. افسردگی جزء ثابت تمامی انواع بیماری دوقطبی است اما براساس شدت دوره های مانیا انواع مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد:

1. اختلال دوقطبی نوع یک

در این شرایط که اصلی ترین نوع از اختلالات دوقطبی نامیده می شود بیمار دوره هایی از افسردگی اساسی و همین طور دوره هایی از مانیا را تجربه خواهد کرد. بیماران درگیر با مانیا چنان که در ادامه و در نشانه های مرحله مانیک خواهیم گفت ممکن است بسیار شاد و یا بسیار تحریک پذیر باشند و قرار نیست همیشه آنها را به صورت افرادی بسیار خوشحال ببینیم.

2. اختلال دوقطبی نوع دو

در این شرایط فرد اگرچه دوره های افسردگی را مانند اختلال دوقطبی نوع اول تجربه می کند اما شدت دوره های مانیا ضعیف تر از نوع قبل است و به همین خاطر به آن نام هیپومانیا داده می شود. در این شرایط اگرچه فرد احساس سرخوشی و نشاط یا تحریک پذیری بیش از حد دارد اما شدت این نشانه ها به اندازه ای نیست که جریان زندگی وی را مختل کرده و نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد